Woensdag; Landroverdag (SIII, 109" ex-carawagon, 2,25 Ltr. V6) Winter op de Hoge Berg

Woensdag; Landroverdag (SIII, 109" Ambulance) met panne tijdens Antwerpen-Banjul Challenge

Woensdag; Landroverdag (SIII, 109" met een bijzondere lichtbalk) van Jansen Used Laro Parts uit Udenhout

Woensdag; Landroverdag (Range Rover SI, 1974, 3,5Ltr. V8 op LPG) deze heb ik ongeveer een jaar gehad...

Woensdag; Landroverdag (Santana's SIII 88" & 109") onder licentie gebouwde Landrovers in Spanje

Woensdag; Landroverdag (SIII 109" pick-up) gratis af te halen op La Palma

Foto: Jan-Willem van Duijn

Marokko, rustig aan

Marokko, blij met schapen...

Woensdag; Landroverdag (Stage I, voorloper van de Defender), ergens in Marokko

Marokko; nieuwsgierigheid

Marokko; op de uitkijk

Marokko; ook op weg naar huis

Marokko; op weg naar huis

Marokko; terug van de markt

Marokko; wandelende vrouw

Woensdag; Landroverdag (Dicovery I) tijdens voorstelweekend Antwerpen-Banjul Challenge, Poppel - België

Dagelijks vervoer in Marokko

Koereiger in de vlucht, ergens in Marokko...

Woensdag; Landroverdag (SIII, 109" Santana), op de haven van Algeciras - Spanje

Gemaakt met iPhone 4 s'morgens veel te vroeg...

Leuk bericht!

Vandaag werd ik gebeld door de Hersenstichting over het gebruik van een foto, deze is het geworden, gepubliceerd in het Hersen Magazine (oplage 32.000).

Woensdag; Landroverdag (SIII 109" Santana) in Marrokko

Sponsor sticker op de auto van Team Roadside Repair

Dag 4, Dinsdag 11 oktober; Naar het Afrikaans continent

Vanmorgen 5.30 ging de wekker, we moesten on 6.20 uur verzamelen zodat we om 6.30 uur in konvooi konden vertrekken naar Algeciras, waar we de ferry naar Tanger op gaan.Bij de boot is het wachten al begonnen, iets wat we nog veel gaan tegenkomen komende dagen, het opstellen op de boot gaat op een hele bijzondere manier met allemaal driftig roepende Spanjaarden. Op zo'n moment ga je de TESO weer meer waarderen, want daar hebben ze het toch wel erg goed op de rit opeens, al denken we soms van niet...Op de boot moeten we ook weer in een lange rij wachten op de douane en die lijken ook weinig haast te hebben, dat hoeven ze ook niet want wij gaan braaf drie kwartier in de rij staan.

De douane zijn hier 2 mannetjes met een laptop en een stempelkussen, de een voert je paspoort nummer in en kijkt je onderzoekend aan en de ander vraagt waarom je niet ingevuld heb of je wel of niet rookt? Of dat van enig belang is en stellen vragen als; waar is je man ? Als je als vrouw alleen bent zoals reisgenote Ingrid of ben je student ? Afijn een stempel en een CIN nummer verder, CIN nummer is heel belangrijk, heb je overal nodig als je een auto mee hebt. De oversteek gaat voor de rest voorspoedig, de TESO maar dan iets groter, maar vooral roestiger. Aangekomen in Tanger eerst alle auto's opstellen, maar dan bedenkt er iemand met een politiepet dat we daar niet mogen staan, dus doorrijden met de hele handel richting de douane. Bij de douane weer veel mannen met petten die allemaal gewichtig kijken, ook daar met het hele konvooi ruim een uur gewacht. Ook hier moesten weer tig formulieren ingevuld worden, nog meer handtekeningen, nog meer stempels.

Maar op een gegeven moment mogen we dan toch weg, richting Tetouan de bergen in, alleen is dit niet van lange duur en staan we al gauw langs de weg met een Mitsubishi Pajero die geen remmen meer heeft, best lastig in de bergen...

Niet veel later ligt Gert-Jan onder de auto om een en ander los te maken en de remleiding dicht te slaan zodat er geen remolie uitloopt en na maar weer een uur gaan we weer op weg. Rond 12.30 uur komen we aan in Tetouan waar we verzamelen bij een giga-superduper-appie waar we nog wat voorraden kunnen inslaan, groente, brood en veel water. Want wat je hier ook doet, zorg dat je water bij je hebt.

Na de voorraden te hebben aangevuld en een broodje gegeten gaan we op weg richting Fes. We nemen rond 16.00 uur de leuke route; die is ook wel wat spannender, veel auto's smalle wegen en rijden als gekken, APK is nog niet uitgevonden hier...Veel kuilen in de weg, ezels langs de kant, vrouwen, kinderen en oude mensen met allerlei handel. Wat je hier veel ziet zijn cactusvruchten die groeien overal langs de weg maar worden ook veel verkocht, olijven stikt het trouwens ook van. Na een paar uur slingeren door de bergen, om werkzaamheden en ongelukken heen, krijgt een van onze medeteams panne. We zijn net een dorpje door waar de tijd stil lijkt te staan, ik heb nog ter controle gevraagd; “het is toch 2011?” 

De knaloranje landrover 109” ambulance kan de koppeling niet meer gebruiken, tenminste hij schiet er steeds uit, het blijkt de bovenste koppelingscilinder te zijn die niet meer werkt. Gert-Jan gaat hulp halen in het geitendorp Zoumi genaamd, hij komt terug met een soort monteur. We gaan mee naar het dorp en gaan een paar ernstig smalle straatjes door en komen rond 17.30 uur bij een soort van garage, nou ja wat er voor door moet gaan dan. Veel kinderen en vrouwen op straat er wordt heftig geklust door de locals en na drie kwartier is het onderdeel eruit. Deze verdwijnt voor een rubbertje en wij wachten braaf op de dingen die komen gaan. We krijgen van de lokale vrouwen witte plastic tuinstoeltjes aangeboden, we kunnen in de steeg tegenover de garage zitten. Het wordt inderdaad wachten, wachten, wachten. We vermaken de kindjes in de straat, kopen cakejes bij het kleine winkeltje. De techneuten staan in de garage en kijken boeiend toe.  

Rond 19.30 uur doen we een tomatensoep met brood bij het schemerlicht. We klagen niet en maken het met elkaar gezellig, ook al beginnen de eersten onder ons wat moe te worden. We maken thee en koffie en wachten op verdere acties van onze Marokkaanse monteurs. Na nog meer wachten wordt tegen 21.00 uur duidelijk dat de reparatie vandaag niet meer gaat lukken. Dus wat nu ? Na overleg en veel heen en weer gepraat met de monteurs besluiten we in Zoumi te blijven. De monteur biedt aan dat we in zijn huis kunnen slapen met zijn achten, er wordt een verdieping ingeruimd met matrassen en kussens en we kunnen slapen. Er wordt ook eten gehaald, we krijgen pide (plat brood), olijfolie en stukken lamsgehakt, pure verwennerij en smaakt ook prima met  de meegebrachte bier en wijn. 

We krijgen ook nog geestveruimende middelen aangeboden van de 'garagist' maar dat slaan we af. Na al dat lekkers gaan we slapen, wel wat onrustig overigens, veel geblaf van honden, gebalk van ezels en hanen die veel te vroeg kraaien...

Dag 3, Maandag 10 oktober; Extra rustdag in Sotogrande

Lekker uitgeslapen vandaag, diepe droomloze slaap, zou dat van dat bier komen ? ;) Lekker ontbijt hier, alles word gebracht, vers sap, croissantje en een soort mini stokbroodje, loeihete koffie of thee en warme melk.

Dan de deur naar het terras maar eens open en wat we gisteravond al dachten, het uitzicht is hier geweldig! 

Voor vandaag eigenlijk geen plannen, vanmiddag wat voorraden aanvullen wat slapen/luieren en wachten tot de rest arriveert vanmiddag. Vanavond met zijn allen eten en drinken, feesie! En morgenvroeg richting de boot, het is net Texel, rijden op de boot heb je overal...

Na de lunch, het is ondertussen 14.30 uur richting Las Camelias het hotel waar we verzamelen, eens kijken of daar nog iets te beleven valt er zijn al een aantal andere auto's aangekomen die vanmorgen vroeg zijn gaan rijden. Ook staan er enkele motorkappen open en wordt er bedenkelijk gekeken.. Een van de Belgische equipes hebben panne met de Discovery (Landrover) de temperatuur voeler blijkt defect. Nu wil het geval dat Gert-Jan wel iets met landrovers heeft... dus wij rijden als snel met de belg samen over de plaatselijke A7 op zoek naar een landrover dealer. 

Door allerlei mensen de 'goede'kant op gewezen en zo belanden we bij een winkel waar aan brommers gesleuteld  wordt, waar men zegt  dat om de hoek de service afdeling zit, waar we even later bij een soort mini-Welkoop belanden. Waar de man ons ongelovig aankijkt als we om een landrover onderdeel vragen om zich heen wijst en zegt; "Ik verkoop grasmachines en motrozagen..." Dit is dus niet de goeie plek... Maar wederom een kant opgewezen en nu blijkt dast in Algeciras wel een dealer zit die het zou kunnen hebben, zo gezeg,d zo gedaan en na een 30 km. rijden en wat zoeken toch gevonden. De magazijnman meldt na een kwartier speuren dat hij het niet heeft maar als hij in Madrid bseteld het er donderdag wel is... nou eh, dt wordt hem dus niet. Maar hij krijgt een ingeving en na 5 minuten wroeten komt hij met een onderdeel wat erop lijkt wat het ook zou moeten doen. Na 11,80 euro betaald te hebben gaan we weer op weg en nadat het onderdeel weer ingebouwd is werkt het weer, als dank een biertje van de belg :) Na nog meer sociale praatjes nog even terug richting ons hotel, wat gegeten bij een Engelse pub, waar ze een erg lekkere chicken curry serveerde om 20.00 uur weer terug bij de briefing voor morgen. Alwaar 'opperhoofd'  Cor de dag vanmorgen doorneemt en de oversteek van Algeciras naar Tanger uitlegt, en het wel en wee in Marokko, doe dit, doe dat, let daar op, doe dat vooral niet. Kunnen we eindelijk om 21.00 uur aan het bier wat overigens uitstekend is hier en goed betaalbaar is. 

Het team www.twenterover.nl zijn 2 studenten van de TU in Enschede en rijden met een oranje Landrover 109" Ambulance en zijn altijd aan het klussen of sleutelen, is het niet een extra accu, een waterpomp of zelfgemaakte headsets. Het ding maakt namelijk veel herrie zodat ze met oordoppen op rijden en om onderling te kunnen communiceren hebben ze een soort 'piloten' headsets op (ook zelfgemaakt). Maar vanavond moesten ze de LED lampen ombouwen van speciale uit Engeland afkomstige accu's naar penlight batterijen omdat de accu's niet op tijd geleverd waren. Dus met soldeerbout aan de slag en na een uurtje pielen werkte het. 

Nu naar bed want morgen om 6.30 uur rijden we in konvooi naar Algeciras vanwaar de boot vertrekt naar Tanger. Ik weet niet hoe de verbindingen in Marokko zijnn qua internet maar ik zal proberen ook morgen en de andere dagen mijn belevenissen op te tekenen. 

Dag 2, Zondag 9 oktober; Spanje in...

Vanmorgen wederom vroeg uit de veren, 7.00 uur ontbijt en 7.30 uur in de auto en onderweg op weg naar Bordeaux en vandaar verder richting spaans Baskenland. Het is vroeg maar de reis gaat voorspoedig, van Bordeaux richting Bayonne is wel vrij saai, het gaat kilometers langs bomen en duinen er lijkt geen einde aan te komen. Langzamerhand veranderen de borden van Frans naar Spaans en verderop in Spaans en Baskisch, waar helemaal niks van te maken valt. Lijkt een beetje op Iers of Schots kun je ook niets mee.

Ongeveer 25 kilometer voor San Sebastian in Spaans Baskenland buigen we af naar beneden, via Pamplona en Zaragoza richting Madrid. We hebben er flink de sokken in en rond 15.30 uur rijden we bij Madrid het is ondertussen al wel behoorlijk warm, voor mij doen heet geworden er staat wel een straf windje, dus dat koelt nog iets. Wat opvalt is dat er langs de snelwegen (wij rijden over de tolweg) veel gebouwen leeg staan. Hotels, clubs restaurants die hier 2 jaar geleden toen we langs reden ook al leeg stonden en nog steeds dus. Vreemd genoeg zie je hier overal in het land gebouwen in vervallen staat staan waar niets aan gedaan wordt en dus instorten. Niemand lijkt zich er om te bekommeren het lijkt me dat die toch van iemand zijn, maar zoals veel spanjaarden lijken te denken hier; “Manjana, morgen is er weer een dag” Het stuk van Madrid naar Cordoba is lang, saai en heet, het is zondag dus gelukkig niet druk. Lange wegen met alleen maar gele heuvels en zo nu en dan een stuk groen, met op de vele bergruggen windmolens zover het oog reikt, kilometers lang, iets voor Texel misschien ? 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ergens langs de weg koffie gedronken en wat gegeten in een bar waar de tijd stil lijkt te staan, met wat spaanse families aan de lunch. Over de A4 richting Cordoba kom je ook langs Valdepenas de stad of streek misschien wel van de bekende wijn, wat wordt aangegeven met reusachtige borden in het landschap. Wat je ook veel ziet zijn de reusachtige borden van stieren, waar iedereen van zegt; ''Dat is de stier van Osborne'', die van de sherry inderdaad. 

Rond 19.00 uur op zo'n 100 km. van Cordoba in de buurt van El Carpio getankt en gegeten, vanaf hier heb ik gereden richting de eindbestemming van vandaag. We hebben besloten om door te rijden tot Sotogrande, dat is nog ongeveer 400 km.dus we verwachten rond 23.30 uur aan te komen.

Nou valt dat rijden in het donker door de bergen met een gangetje van 110/120 km p.u. nog niet mee en is enige concentratie geboden en is dus ook best vermoeiend al is het maar een paar uur. Maar om 23.30 uur arriveren we na enig zoeken bij hotel Las Camelias in Sotogrande. Dit hotel is het verzamelpunt voor morgen (dinsdag) voor alle Challenge deelnemers voor de oversteek naar Tanger (Marokko) op dinsdagochtend. Alleen een beetje jammer dat het dicht is :( of in ieder geval erg donker en niemand te vinden die iets weet of ons aan een kamer kan helpen. Niet getreurd en na een rondje over de jachthaven van Sotogrande waar hele dure hotels staan en veel witte jachten liggen, terug richting het dorp. Daar zien we Hotel Patricia ** waar de deur nog open is en wat op mij overkomt als een hotel waar je ook kamers per uur kan huren... Niets blijkt minder waar en de ietwat norse dame achter de balie heeft onze paspoorten nodig en niet veel later hebben we 2 kamers geregeld. We moeten naar beneden, naar de kelder en zo ruikt het ook, twee keurige kamers op zijn spaans, dus dekens en lakens en te korte bedden. Maar... als we de deur naar buiten opendoen in de kamer staan we op het terras en op nog geen 20 meter afstand ruist daar de middelandse zee! In een woord geweldig! Na een vermoeiende rit smaken de meegebrachte, koude biertjes dan ook meer dan goed aan de middelandse zee :) En tegen 2.00 uur valt iedereen dan ook met een tevreden glimlach in slaap.

Dag 1, Zaterdag 8 oktober; Vertrek

Vanmorgen vroeg op met de boot van 7.00 uur mee, vroeg aan het ontbijt, niet iedereen is helemaal bodyfit zo te zien... De afscheidsborrel bij Dries van Bijhetstrand (voorheen Pension Erica) aan de boodtlaan was erg gezellig, beetje te gezellig misschien wel ;) Zou 3,5 uur slaap dan toch niet genoeg zijn ? Ook mdee passagier Ingrid ontmoet, heeft er ook zin in maar heeft nog minder geslapen, maar koffie doet een hoop goed!

Na een voorspoedige reis komen we om 10.15 uur aan in een regenachtig Antwerpen waar al een aantal mede Challengers ons opwachten. Het stroomt al snel vol met mede reizigers en belangstellenden, de regen komt ondertussen met bakken uit de lucht, lekker begin...

Als Cor (het opperhoofd van de Challenge) alle teams heeft omgeropen en iedereen compleet is het roadboek en de gerookte makreel heeft ontvangen gaan we on 11.30 uur nat en koud tot op het bot van start. We worden door de politie op motoren de stad uitgeleid wat voor een deel voor ons is afgezet. En zo rijden we het regenachtige Belgie in. De Antwerpen -Texel voor ons- Banjul Challenge is van start gegaan, laat het avontuur maar beginnen!

Wachten op de start in de regen..

Via Brussel gaan we op weg richting Parijs, de weg naar Gent is namelijk afgesloten, vandaar. We merken al snel dat we een van de snellere voertuigen hebben want na een uur lijkt het of we de enige zijn die op weg zijn. Onze kanariegele Toyota Hi-Lux Surf met het stuur rechts rijdt namelijk uitstekend en haalt met gemak de 130 km p.u. Inclusief 4 personen en veel spullen en voorraden, comfortabel voertuig dus.

Na wat koffie en sanitaire stops rijen we rond 15.00 uur op de ring bij Parijs alwaar het ook op zatermiddag rete druk is. Na een uurtje file rijden, zijn we de stad voorbij en horen via het 27mc bakkie het brabants gekakel van andere challenge auto's in de buurt, die we niet veel later ook passeren. De reis loopt voorspoedig, via de Route Soliel Sud (tolweg/peage) vliegen de kilometers aan ons voorbij en schieten we flink op. Ergens tussen Tour en Poitiers besluiten we nog een uurtje door te rijden en dan een plek voor de nacht te gaan zoeken. Het plan om de nacht door te rijden haalt het toch niet, iedereen begint het toch te merken dat een paar uur slaap niet genoeg is...

We besluiten door te rijden tot Santiers een behoorlijk stadje op zo'n 120 km. vanaf Bordeaux, nadat we erachter komen dat de Camping Municipal gesloten is gaan we dan toch maar op zoek naar een hotelletje. Zo rond 20.30 uur vinden we iets waar ze nog plek hebben voor 4 gekke Hollanders in een kanariegele 4x4 en voor 30 euro incl. ontbijt hebben we het geregeld. Na wat gegeten te hebben bij de Pony Express een soort McDonalds maar dan op zijn frans...en een biertje te hebben gedronken gaan we allemaal vroeg naar bed. Ik raak mijn bed en ben vertrokken....

Reisverslag

Komende dagen zal ik hier mijn belevenissen posten van afgelopen week, welke ook op het weblog van de Texelse Courant hebben gestaan.

Woensdag; Landroverdag (Range Rover Ambulance, 3,5ltr. V8) mooi om te bouwen tot camper

Klaar voor de reis!

Rugzak bijna ingepakt, alle apparaten opgeladen, camera, telefoon, laptop, reserve accu's in de tas, geheugenkaarten, oplader op zonne-energie, kan handig zijn in Marokko ;)
Reisdocumenten gecheckt, nog wat laatste dingetjes, vanavond afscheidsborrel bij @hetstrand in De Koog en morgen boot 7.00 uur richting Antwerpen. Waarvandaan we om 12.00 uur starten met als eerste reisdoel Poitier in Frankrijk.
Sponsoring en donaties zijn nog altijd welkom op ING rekening 44.50.415 tnv Stichting Texel-Banjul.

Volge de belevenissen van Team Roadside Repair op www.texel-banjul.nl

Aanpassing vormgeving...

Vanwege de reis die ik ga ondernemen a.s. zaterdag heb ik de vormgeving een beetje aangepast. Ik ga mee met de Texel-Banjul Challenge tot Marakech (Marokko) www.texel-banjul.nl
Ook zal ik mijn belevenissen delen op het blog van de Texelse Courant.
De Texel-Banjul Challenge is een rit voor het goede doel waar 21 auto's (meeste 4x4) en 9 motoren geveild gaan worden incl. inhoud en de opbrengst wordt gedoneerd aan het goede doel.
Team Roadside Repair (waar ik mee rij) rijden voor Project 30, de bouw van een school voor ongeveer 30 kinderen en een bijbehorend toiletgebouw.
Giften kunnen nog overgemaakt worden op ING rekening 44.50.415 t.n.v. G.J. de Vreugt o.v.v. Texel-Banjul.
Waarvoor dank!

Woensdag: Landroverdag (SII, 109", 1968) bij Paal 28

Woensdag; Landroverdag (SIIa 88", SIII 88" & Defender 90" op een rij) tijdens de Ronde om Texel

THM2011; Eindeloze stoet lopers gaat het eiland op...